26 juli
Afgelopen nacht was mijn slechtste nacht. Net toen ik op bed lag kwamen er een paar koelwagens vlak bij me staan. De hele nacht stonden om de haverklap de koelmotoren met veel lawaai te razen. Mijn doosje met oordoppen had ik uit de camper gehaald en vergeten terug te leggen. Van toiletpapier had ik nog iets gefreubeld wat voor een oordopje moest doorgaan maar een groot succes was dat niet. Bovendien begon het weer zo hard te stormen dat de camper voortdurend stond te schudden dat het een lieve lust was. Die storm heb ik bijna de hele weg gehad vandaag. Op een aantal stukken en bruggen werd niet harder dan een kilometer of 50 gereden. Pas ver in Duitsland begon het wat rustiger te worden.
En nu, aangekomen op de plaats van vertrek in Veendam, is het echt einde rondreis.
Afgelopen nacht was mijn slechtste nacht. Net toen ik op bed lag kwamen er een paar koelwagens vlak bij me staan. De hele nacht stonden om de haverklap de koelmotoren met veel lawaai te razen. Mijn doosje met oordoppen had ik uit de camper gehaald en vergeten terug te leggen. Van toiletpapier had ik nog iets gefreubeld wat voor een oordopje moest doorgaan maar een groot succes was dat niet. Bovendien begon het weer zo hard te stormen dat de camper voortdurend stond te schudden dat het een lieve lust was. Die storm heb ik bijna de hele weg gehad vandaag. Op een aantal stukken en bruggen werd niet harder dan een kilometer of 50 gereden. Pas ver in Duitsland begon het wat rustiger te worden.
En nu, aangekomen op de plaats van vertrek in Veendam, is het echt einde rondreis.
Terugblik
Laat ik met het weer beginnen. Dan hebben we dat alvast gehad. Het was gewoon pech dat het dit jaar het slechtste weer was van de laatste 50 jaar. Ik heb me er niet door laten weerhouden om, als het ook maar even kon, gewoon mijn gang te gaan en te doen wat ik van plan was. Wel is het zo dat het plezier toch wat minder was dan het zou kunnen zijn als je de storm en regen aan het trotseren was. Ook tijdens het rijden. De wereld ziet er nu eenmaal mooier en vriendelijker uit als de zon schijnt.
Dankzij het weer heb ik ook vrijwel geen bes of framboos kunnen plukken. Misschien moet ik maar eens op zoek naar een andere verslaving.
Er stonden vele doelen op mijn lijst. Mijn belangrijkste doel was de Dronningruta lopen. Er stond toen een snijdend koude wind. Toch was ik daar blij mee. Je moet er niet aan denken dat het bloedheet zou zijn geweest met alle nodige inspanningen en een kleine 12 kilo in de rugzak. Ik was er zelfs blij mee dat ik een korte broek aan had.
De drie dagen bij Nyksund, waar ik de Dronningruta gestart ben, heb ik overwegend goed weer gehad. Een heel prettige gelukstreffer. Zoals zo vaak tijdens de rondreis moest je een plekje in de luwte zien te vinden. Als het even kon wilde ik het liefst buiten zitten. Voor een koukleum als ik moest het alleen niet al te onbehaaglijk worden. Als het niet regende was het helaas vaak onbehaaglijk door een harde koude wind. Vooral als de zon niet scheen en die heeft het nog wel eens laten afweten. De keren dat de zon wél scheen was het daarentegen weer extra genieten.
Het heeft ook diverse keren gehageld, gesneeuwd en gevroren. Kou op zich is niet erg. Daar kan je je wel op kleden maar met een harde wind en regen of sneeuw...
Enkele wandelingen in Geiranger en bij Borgund, in de buurt van de oude staafkerk, stonden ook hoog genoteerd. Met plezier heb ik de wandelschoenen veel aangehad en regelmatig gewandeld. Sowieso had ik me voorgenomen om er een actieve rondreis van te maken en vrijwel dagelijks iets te ondernemen en/of te bekijken.
Sommige dingen die ik op mijn verlanglijstje had gezet gingen in wezen nergens over. Bijvoorbeeld met mijn mobieltje een screendump maken op de pier in Geiranger terwijl ik in beeld was op de webcam.
Of een kleinigheidje, dat je eigenlijk overal kunt kopen, bij IKEA in Zweden kopen. Dat was de plak marsepein. Daar hebben meer mensen lol van gehad.
Ik vond het gewoon leuk om naast allerlei serieuze dingen ook wat andere dingen te doen. En ja, ik vind het nog steeds leuk dat ik dat heb gedaan. Er waren ook persoonlijke dingen bij en die moeten dat maar blijven. Nieuwsgierig? Tja.
Elanden wilde ik ook (weer) zien. En dat heb ik. Alleen liever niet zo dicht bij de neus van de camper tijdens het rijden. Rendieren heb ik duizenden gezien. Schapen, geiten en koeien op de weg, geen een!
Ook wilde ik bij een zomerboerderij wat geitenkaas kopen. Op de route die ik genomen heb kon ik er geen ontdekken die al in gebruik was. Er viel ook nog niets te vreten voor de beesten omdat er nog teveel sneeuw lag. In al die jaren dat ik in Scandinavië ben geweest heb ik nog nooit zoveel sneeuw gezien. Vele kilometers heb ik tussen meters hoge sneeuwmuren gereden.
Graag had ik een beer gezien. De enige beren op mijn weg zaten in mijn hoofd.
De Poolcirkel was ik nog niet eerder over gestoken. Op zich had ik dat ook niet echt op mijn lijstje staan. De daarmee samenhangende middernachtzon wel. En, ik heb de zon niet zien onder gaan. Door de weersomstandigheden was dat helaas maar een enkele keer het geval.
De Poolcirkel heet voor mij voortaan Poolcircus. Het stille Jupukka punt van Struves Geodetische boog heeft bijvoorbeeld veel meer indruk gemaakt. Als je daar letterlijk en figuurlijk bij stilstaat maakt dat pas echt indruk. Net als de oude rotstekeningen bij Bølareinen. Ik heb overwogen om ook naar Alta te gaan. Daar is een van de grootste verzamelingen rotstekeningen van Europa te vinden. Deze locatie staat ook op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Uiteindelijk heb ik er niet voor gekozen. Je kunt nu eenmaal niet alles zien en doen wat je graag zou willen.
Terugkijkend is de tijd voorbij gevlogen en had ik wel twee keer zo lang weg kunnen blijven. Alles bij elkaar heb ik veel gedaan en bekeken. Ik had me ook goed voorbereid. Het lastigste was nog om keuzes te maken. Er zijn ook zoveel aardige, mooie en interessante dingen te zien! Dat je niet even met je maatje kon overleggen, omdat die er simpelweg niet meer is, heb ik nog wel eens gemist. Veel momenten had ik ook graag willen delen. Als dat niet kan... Dan schrijf je maar wat voor je reisblog. Surrogaat koffie heet ook koffie.
Wat ik ook gemist heb is een boot. Ik heb een éénmaal gebruikte Ally kano. Die vindt ik echter te bewerkelijk om alleen op te bouwen. Bijna had ik kort voor de rondreis nog een opblaasbare Sevylor kano gekocht. Het leek me echter toch verstandiger om verschillende boten eens goed te bekijken en uit te proberen. Eigenlijk wil ik een boot waar je mee kan vissen en ook mee kan raften in een niet al te heftige rivier.
De laatste twee weken in Vissefjärda heb ik het ook prima naar de zin gehad. Ondanks dat ik het gevoel had dat ik wel meer had kunnen doen. Het was goed om te zien dat Wout en Christa weer iets moois aan het opbouwen zijn. Alweer opgebouwd hébben moet ik eigenlijk zeggen. Er is (nog) veel te doen maar ze investeren wel in zichzelf. Wat mij betreft hebben ze groot gelijk gehad door te zeggen "Ik vertrek!". Daar had ik nog een alternatieve versie van willen maken. Helaas is dat er bij ingeschoten.
De camper heeft zich prima gehouden. Dat ik wat problemen kreeg door de onvoorstelbaar slechte weg in het laatste deel van de wildernisroute is op zich heel vervelend maar acceptabel. In alle opzichten was dat gewoon pech.
Het brandstofverbruik is me erg meegevallen. Over het totaal van bijna 8000 km kwam het verbruik uit op 1:10,18. Over de totaalprijs van de brandstof zal ik het maar niet hebben. Vooral in het noorden van Noorwegen was het aardig aan de prijs. De hoogste prijs die ik daar betaalde was 1,78 euro per liter. In Nederland betaal ik 1,21 per liter.
Ondanks het tegenvallende weer over het grootste deel van de hele periode (behalve de laatste twee weken in Vissefjärda) ben ik blij dat ik de rondreis heb gemaakt, veel heb gezien, gedaan en heb gewandeld. Vele dingen zullen blijvende herinneringen zijn.
En nu is het tijd om een definitieve punt te zetten.
De camper heeft zich prima gehouden. Dat ik wat problemen kreeg door de onvoorstelbaar slechte weg in het laatste deel van de wildernisroute is op zich heel vervelend maar acceptabel. In alle opzichten was dat gewoon pech.
Het brandstofverbruik is me erg meegevallen. Over het totaal van bijna 8000 km kwam het verbruik uit op 1:10,18. Over de totaalprijs van de brandstof zal ik het maar niet hebben. Vooral in het noorden van Noorwegen was het aardig aan de prijs. De hoogste prijs die ik daar betaalde was 1,78 euro per liter. In Nederland betaal ik 1,21 per liter.
Ondanks het tegenvallende weer over het grootste deel van de hele periode (behalve de laatste twee weken in Vissefjärda) ben ik blij dat ik de rondreis heb gemaakt, veel heb gezien, gedaan en heb gewandeld. Vele dingen zullen blijvende herinneringen zijn.
En nu is het tijd om een definitieve punt te zetten.
