Vissefjärda dag 10 Creatief glas, Loppis enz.

20 juli
De dagen vliegen voorbij. Over een week ben ik alweer in Nederland. Zo ver is het (gelukkig) nog niet. Vandaag kan ik voor het laatst nog een paar dingen bekijken en doen. Dan nog vier dagen prettig klussen en het zit er al weer op.

Vanmorgen ben ik in de Transjö hytta geweest om het werk van de glaskunstenaars Jan-Erik Ritzman en Sven-Åke Carlsson te bekijken. Het glasbedrijf hebben ze in 1982 opgericht. Transjö betekent kraanvogelmeer en is afkomstig van de plaats Transjö, waar ze zijn gevestigd.

Het kostbare creatieve glaswerk wordt hier niet in massa geproduceerd. Een outlet met niet geheel smetteloze producten hebben ze niet. Wel een grote glascontainer.

Een gedeelte van een schap met werkstukken van Dan Clausen

In de regel zijn er altijd wel een paar leerling glasmeesters uit binnen en/of buitenland die zich verder mogen bekwamen. Zij mogen hun werk ook tentoonspreiden en verkopen in de kleine tentoonstellingsruimte. Momenteel zijn er de Noor Lars Skulberg en de Deen Dan Clausen. Met de laatste heb ik ook een glashelder gesprek gehad over de glaskunst.

Af en toe sneuvelde er iets door een onoplettende fotograferende bezoeker. Sinds iemand een groot, onvervangbaar en perfect meesterstuk heeft laten sneuvelen mag er niet meer worden gefotografeerd. (Aardige foto's toch?)

Hierna ben ik naar Örsjö gegaan, naar glasmeester Micke Johanssons. Een sympathieke man die zonder enige twijfel kan concurreren met de glaskunstenaars uit Transjö. Helaas ook met de prijs van zijn prachtige werk. Net als in Transjö liggen de gemiddelde prijzen tussen de 500 en 1250 euro. Voor enkele duizenden euro’s hebben ze ook wel wat.

Er waren ook hier weinig bezoekers vandaag.  Daardoor kon ik me uitgebreid laten vertellen over de verschillende technieken waarmee diverse kunstwerken tot stand waren gekomen.

 Het was weer een heel mooie dag waarin ik met veel plezier een en ander heb bekeken en te horen heb gekregen.

Een enkel struikje had al verschillende rijpe bessen. Ook al veel te laat dit jaar.

De dag was echter nog niet ten einde en het was de laatste gelegenheid om wat bos- of andere bessen te vinden. Ik had al op heel veel plaatsen gezocht naar bosbessen en frambozen maar ze hingen er niet of waren nog niet rijp. Veel waren er nu ook nog niet echt rijp maar uiteindelijk vond ik een bos met ontzettend veel veenbessen en bosbessen. De veenbessen waren nog groen maar ik heb nog wel een bakje bosbessen kunnen plukken. Een schep suiker er over en; tjonge, wat was dat lekker. Alleen die vermaledijde trollen hier. Nu had de bosbessentrol me te pakken genomen met een hele kluit bosbessenpulp op mijn achterwerk. Gelukkig was ik met de wasserijcamper op pad.

Hier had ik mooi een paar teken te pakken. Beter gezegd hadden de teken mij te pakken. Dat kunnen ze niet verder vertellen want teken heb ik de oorlog verklaard en na zorgvuldige verwijdering heb ik ze zonder pardon om zeep geholpen.

Het laatste dat vandaag op mijn lijstje stond was Loppis. Vlooienmarkt,  gebruikt, tweedehands, hoe je het maar noemen wilt. Dat Loppis bord heb ik al ontelbare keren langs de wegen zien staan. Het moest er toch een keer van komen om dat wat nader te gaan bekijken. Ik had iets gelezen van Sabines Antik & Loppis. Onderweg dacht ik even dat ik misschien naar de verkeerde dame op weg was. Er stond namelijk bij dat ze alles tussen hemel en aarde te bieden had. Maar antiek en gebruikt?

Dus toch maar op zoek naar Sabine. Wat een uitdragerij. Het had het me leuk geleken om er iets te kopen. Er stonden ook wel enkele leuke dingetjes tussen maar de prijzen waren veel te hoog. Er was niets tussen hemel en aarde dat me kon bewegen die prijs te betalen.

Vaarwel Sabine.