Åbbårodden dag 3

13 juni
Wat past er goed bij snertweer? Snert. Wat heb ik bij me? Snert. Heeerlijk!

Åbbårodden is en blijft een bijzonder plekje. Het is een van de plaatsen waar ook bij slecht weer vaak nog een fantastische zonsondergang te zien is. Zelfs als de zon zelf niet te zien is kleurt de hemel vaak prachtig rood. Zo’n prachtig uitzicht vanuit de camper is toch maar mooi meegenomen. Je kan dat ook zo mooi zien bij het Vätternmeer in Zweden. Daar kom ik tegen het einde van de reis mogelijk ook nog uit om op een nog onbekende camperplaats weer te kunnen genieten van een prachtige zonsondergang.

Voor 122 Kronen mag ik hier in de omgeving drie dagen vissen. Als je niets vangt is dat veel maar alleen mijn regenboogforel van bijna 40 cm is het al meer dan waard. Beneden de 30 cm moeten ze worden teruggezet. Vandaag had ik een iets kleinere gevangen maar helaas uit mijn handen laten glippen. Stom, stom, stom.  Die beesten zijn ook zo glad en sterk. Flink balen. Pannenkoeken dus in plaats van weer een gerookt visje op mijn super oude barbecuetje.

Nederland is niet zo groot en daarom hebben we misschien wel een prima systeem voor visvergunningen. Met een enkele beperking zijn die landelijk geldig. In Noorwegen en Zweden is dat per visvereniging of per water. Al of niet van de staat. Hopelijk gaan ze daar ook nog eens een Landelijk systeem invoeren of voor iedere deelstaat of provincie. Eventueel via een toeristenvergunning. Nu vis ik nog wel eens illegaal. Honderden euro’s betalen om even een hengeltje uit te gooien op verschillende plaatsen gaat me iets te ver.

Vanmiddag heb ik tijdens het vissen, tussen de regen- en hagelbuien door, zowaar de zon af en toe zien schijnen. Heerlijk. Dan ziet de wereld er een stuk vriendelijker uit.

De eerste muggensteken heb ik te pakken. Beter gezegd; de muggendames hadden mij te pakken. De mannetjes steken niet. Die houden zich in hun zeer korte leven zoet met nectar. De vrouwtjes zijn echte vampiers die het bloed nodig hebben voor de voortplanting. Als ze de kans krijgen zuigen ze zich zo kogelrond dat ze amper nog kunnen vliegen. Kijk dus uit waar je ze doodmept omdat ze dan in een grote bloedvlek veranderen. Ik spreek uit ervaring.

Net achter de camping loopt een stroompje. Een Beverfamilie heeft daar een burcht gebouwd en in de omtrek zie je afgeknaagde bomen en struiken. Sommige bomen zijn wel 25 cm dik. Jammer genoeg heb ik (nog) geen bever kunnen spotten.

'Hoe duur was de suiker' heb ik nu gelezen. Vanavond draait er in de huisbioscoop dus...

Morgen vertrek ik hier weer helaas. Iets eerder dan gepland. Waar naar toe weet ik nog niet precies. Het zal mede van het weer afhangen. Mogelijk zal ik een stukje boven Steinkjer uitkomen. Jullie horen nog van mij.