Austvågøy

22 juni

Vanmorgen vroeg opgestaan omdat ik verschillende plannen had. 

Omdat deze streek veel met vis  te maken heeft, besloot ik dat maar als thema voor deze dag te nemen. Je moet toch wat. Eerst wilde ik een Walvissafari vanuit Stø gaan beleven. Aanvankelijk dacht ik, mwoa, is dat wel wat voor mij maar het leek me ook indrukwekkend om die grote dieren van nabij te kunnen bekijken. Kom ik in Stø, gaat het feest niet door omdat de boot een aanvaring heeft gehad. Hij moest eerst gerepareerd worden. De schade, ongeveer een miljoen. Hierop ben nog even naar de VVV gegaan om te bekijken of er een alternatief was. Er was ook een walvissafari vanuit Andenes maar dan moest ik de voor mij verkeerde kant op omdat ik naar het Lofoteneiland Austvågøy wilde. Toen heb ik er maar een T-shirt gekocht met de staart van een onderduikende walvis erop en er verder vanaf gezien. Jammer.

Met het thema vis in mijn hoofd besloot ik wat stokvis te gaan kopen. 36 euro meneer. Dat stokje geef ik aan een ander door en heb ik maar niet gedaan. Evenals het mini-mini zakje met stokvissnacks. Een klein handjevol schilfertjes. 4,80 euro meneer. Ik moest gelijk aan “Op hoop van zegen” denken met de gevleugelde uitspraak “De vis wordt duur betaald”. Weliswaar wat anders bedoeld maar toch.

Op verschillende plaatsen zag je in de Fjorden grote cirkels van de zalmkwekerijen liggen. Lángs de Fjorden zag je op verschillende plaatsen stellages waarop stokvis of, wat bij nader onderzoek bleek, vissenkoppen hingen te drogen. Op mijn vraag wat ze daar mee deden kreeg ik te horen dat die voor de voedselindustrie waren en heel fijn vermalen werden. Ook voor de soep? Ja, ook voor de soep. De vissoep die voor vandaag ook op het programma stond heb ik maar geschrapt nadat ik had gezien hoe ze met de vissenkoppen omgingen.

Tja, thema vis maar opzij gezet en gewoon wat gaan rondtoeren op de Lofoten. Het was prachtig. Ook het weer.

Op de Lofoten is de visvangst (van kabeljauw sinds de 12^e eeuw) de belangrijkste bron van inkomsten. Ik was eveneens een belangrijke bron van inkomsten want toerisme neemt nu ook een belangrijke plaats in. Echt veel ruimte voor boeren is er niet op de door vulkanische activiteiten ontstane eilanden. Erosie heeft de bergen van de lange bergketen hun specifieke vorm gegeven, met veel steile hellingen. Austvågøy waar ik vandaag was, is het grootste Lofoten eiland met Svolvær als grootste plaats en havens.

Morgen, als ik weer omhoog ga en de Lofoten verlaat, zal het de laatste mogelijkheid zijn om nog in een Fjord te vissen. Morgen sta ik nog een dag op een camping aan het Fjord in Gullesfjordbotn op de Vesterålen. Al vrees ik dat het weer me parten zal gaan spelen want na een aantal mooie dagen waar ik erg blij mee was krijgen we veel wind en regen.

Mijn plekje vandaag. Iets minder dan ik allemaal gezien heb maar toch.