Wildernisroute 1 Malgovik

28 juni
Gisteravond werd het strak blauw en dat is het nu nog. Een heerlijke dag. Ik heb zelfs de airco een tijd aangehad.
Vandaag heb ik 235 km gereden en sta nu op een mooi plekje aan de punt van het Malgomaj meer, bij Malgovik. Met poepdoos. Hier in het hoge noorden zijn ze nog heel gebruikelijk. Meer zal ik er niet vermelden.

Op weg hier naar toe heb ik ontzettend veel wilde rendieren gezien. Ook kuddes met veel jongen. Ze zagen er door de rui allemaal heel verfomfaaid uit.
Graag had ik ook foto's gemaakt van wat oude mannetjes met hun grote geweien. Die zag je alleen maar solo of hooguit met een paar tegelijk en waren helaas veel schuwer. Als je stopte schoten ze weg.

De wildmarksvägen of wildernisroute op zich doet zijn naam niet echt eer aan. Wil je de echte wildernis zien, dan zal je het achterland moeten intrekken. Op welke manier dan ook.
Er wordt beweerd dat het gebied de hoogste dichtheid aan beren heeft in Europa. Verder zouden er wolven, lynxen, bevers en otters leven en het zou er wemelen van de elanden. Of ze buiten de souvenirwinkel ook in levende lijve te aanschouwen zijn? Graag laat ik me ervan overtuigen.
In ieder geval wil ik een paar rustige dagen beleven en onder andere naar Fatmomakke, een historisch Samisch kerkdorp en de Stekenjok hoogvlakte.

Vandaag heb genoten van een heerlijke dag die ik kalm sturend en bij aankomst lekker in het zonnetje lezend ben doorgekomen. Afgelopen nacht heb ik maar weinig geslapen waardoor ik iedere keer weer wegdommelde. Komende dagen zou het weer gaan veranderen maar dit heb ik maar mooi meegenomen.

Bijna zou ik vergeten te vermelden dat ik een mooi stuk varmrökt pepparlax heb gekocht. De prijs ben ik al vergeten. Kon me ook niet schelen. Het smaakte heerlijk.