Afscheid van Noorwegen

Voelen jullie ook al nattigheid? Het is bijna een vertrouwd begin van de dag.

Toch nog even iets over de Oorlogsmonumenten. Volgens verschillende Noren die ik heb gesproken leeft het oorlogsverleden nog steeds en wordt het door diverse verenigingen in stand gehouden. Zo ook in de omgeving waar ik overnacht heb. Hier ging het vooral over de Lyngenlinie. Verder zal ik dat verhaal maar laten voor wat het is.

En nu Finland in. Het land van de 1000 meren. (Het zijn er ongeveer 180.000)  Daar was ik nog nooit geweest en dat wilde ik ook kunnen afstrepen. Na de Hongaarse, wilde ik de Finse toendra ook wel eens zien.

Het eerste deel in Noorwegen en Finland zou fantastisch mooi zijn. Dat geloof ik onmiddellijk maar heb er helaas niets van kunnen zien. Een groot deel van de weg heb ik in de regenwolken gereden. Doodvermoeiend en heel jammer. In Finland zag ik vooral op TomTom dat er lange rechte wegen waren. Toen maar afgeslagen richting Zweden. Mezelf voornemend om net zover te rijden tot het droog en zonnig werd. Na bijna 300 km, in de buurt van Kitkiöjärvi lukte dat. Hoe het morgen is zien we dan wel weer. Nu regent het hier ook maar ik heb wel van een paar uur mooi weer kunnen genieten. Ondanks hordes muggendames die mij wel zagen zitten. 

Als ik zo doorga ben ik nog veel sneller dan verwacht al beneden de Poolcirkel. Het zij zo. 

Vanavond, na pannenkoeken te hebben gebakken, heb ik de spieren een beetje los gegooid met een hengeltje. Met een baars van net aan de maat als resultaat. Hij of zij zwemt weer. De pakjes pannenkoekenmix worden volgens mij steeds kleiner. Ik wilde er een paar bewaren maar voor ik het in de gaten had waren ze al op.

Natuurlijk heb ik nog wel even getankt in Finland en wat Fins gekocht. Een tafelkleedje en een T-shirt. Ja dat vond ik leuk. Ik heb wel een leuk kleedje dat we ooit in Svenljunga in Zweden hebben gekocht maar die mocht onderhand wel een maatje hebben. 

Voor het eerst sinds Åbbårodden kwam ik weer een ouderwetse poepdoos tegen. Maar goed dat er geen geurfoto's en films zijn.

Een stuk voor ik stopte stond er een bord met; Gemeente Pajala. Centrum 133 km.  

Vlakbij waar ik nu overnacht heb ik weer verschillende rendieren gezien. Overal lagen plakkaten rendierkeutels. Ik kreeg de neiging...